Mike Oldfield Man On The Rocks (CD)
Beschrijving
Bol Partner
Man On The Rocks is een studioalbum van Mike Oldfield dat bekend staat als een song-based rockplaat met een duidelijke pop- en softrockinslag. Met deze CD keerde Oldfield in zekere zin terug naar een traditioneler rockformat, waarbij in plaats van lange instrumentale stukken vooral compacte, melodieuze liedjes centraal staan. Dit is typerend voor het genre van het album, dat zich het best laat omschrijven als een combinatie van poprock en adult contemporary, met sporen van softrock. Het album werd uitgebracht in 2014 en werd geproduceerd door Mike Oldfield samen met Stephen Lipson. De composities zijn vrijwel allemaal afkomstig van Oldfield zelf. Opvallend is de inbreng van Luke Spiller, de zanger van The Struts, die op deze CD alle leadzang voor zijn rekening neemt. Daarnaast werkten ervaren sessiemuzikanten als bassist Leland Sklar en drummer John Robinson mee, wat het album een professionele, gladde productie geeft. Oldfield zelf is voornamelijk te horen op akoestische en elektrische gitaren, maar ook op bas, keyboards en achtergrondzang. De sfeer van het album is overwegend licht en toegankelijk. Veel nummers zijn melodieus, krachtig geproduceerd, en ademen het gemak en de ervaring van een oude rot in het vak. De opener Sailing is een uitgesproken voorbeeld van dit luchtige karakter, met zijn catchy melodie en zomerse gevoel. Daarnaast is het titelnummer Man On The Rocks een belangrijk hoogtepunt, waarin Oldfield reflecteert op persoonlijke en universele thema’s, ondersteund door stevig gitaarwerk en een solide bandgeluid. Een ander vermeldenswaardig nummer is Moonshine, waar traditionele invloeden doorklinken, mede door het gebruik van Ierse whistles, en die bijdraagt aan de diversiteit van het album. In vergelijking met Oldfields bekendste werk uit de jaren zeventig en tachtig is Man On The Rocks minder experimenteel en instrumentaal van aard. Waar albums als Tubular Bells en Ommadawn draaiden om lange instrumentale suites, bestaat dit album uit losse, relatief korte tracks met een duidelijke songstructuur. Toch is de oorspronkelijke muzikale signatuur van Oldfield nog steeds herkenbaar, vooral in de gitaarpartijen en de productie. Man On The Rocks werd opgenomen in verschillende studio’s in onder andere de Bahama’s, Los Angeles en Londen. De totstandkoming van het album was grotendeels modern en internationaal van opzet, waarbij Oldfield soms zelfs via Skype betrokken was bij de productiesessies. Het resultaat is een toegankelijke, prettig in het gehoor liggende plaat met vakmanschap en een eigentijdse sound. Deze CD is daarmee een aanrader voor liefhebbers van melodieuze rock en pop, en voor iedereen die nieuwsgierig is naar de latere creatieve fases van Mike Oldfield.
Man On The Rocks is een studioalbum van Mike Oldfield dat bekend staat als een song-based rockplaat met een duidelijke pop- en softrockinslag. Met deze CD keerde Oldfield in zekere zin terug naar een traditioneler rockformat, waarbij in plaats van lange instrumentale stukken vooral compacte, melodieuze liedjes centraal staan. Dit is typerend voor het genre van het album, dat zich het best laat omschrijven als een combinatie van poprock en adult contemporary, met sporen van softrock. Het album werd uitgebracht in 2014 en werd geproduceerd door Mike Oldfield samen met Stephen Lipson. De composities zijn vrijwel allemaal afkomstig van Oldfield zelf. Opvallend is de inbreng van Luke Spiller, de zanger van The Struts, die op deze CD alle leadzang voor zijn rekening neemt. Daarnaast werkten ervaren sessiemuzikanten als bassist Leland Sklar en drummer John Robinson mee, wat het album een professionele, gladde productie geeft. Oldfield zelf is voornamelijk te horen op akoestische en elektrische gitaren, maar ook op bas, keyboards en achtergrondzang. De sfeer van het album is overwegend licht en toegankelijk. Veel nummers zijn melodieus, krachtig geproduceerd, en ademen het gemak en de ervaring van een oude rot in het vak. De opener Sailing is een uitgesproken voorbeeld van dit luchtige karakter, met zijn catchy melodie en zomerse gevoel. Daarnaast is het titelnummer Man On The Rocks een belangrijk hoogtepunt, waarin Oldfield reflecteert op persoonlijke en universele thema’s, ondersteund door stevig gitaarwerk en een solide bandgeluid. Een ander vermeldenswaardig nummer is Moonshine, waar traditionele invloeden doorklinken, mede door het gebruik van Ierse whistles, en die bijdraagt aan de diversiteit van het album. In vergelijking met Oldfields bekendste werk uit de jaren zeventig en tachtig is Man On The Rocks minder experimenteel en instrumentaal van aard. Waar albums als Tubular Bells en Ommadawn draaiden om lange instrumentale suites, bestaat dit album uit losse, relatief korte tracks met een duidelijke songstructuur. Toch is de oorspronkelijke muzikale signatuur van Oldfield nog steeds herkenbaar, vooral in de gitaarpartijen en de productie. Man On The Rocks werd opgenomen in verschillende studio’s in onder andere de Bahama’s, Los Angeles en Londen. De totstandkoming van het album was grotendeels modern en internationaal van opzet, waarbij Oldfield soms zelfs via Skype betrokken was bij de productiesessies. Het resultaat is een toegankelijke, prettig in het gehoor liggende plaat met vakmanschap en een eigentijdse sound. Deze CD is daarmee een aanrader voor liefhebbers van melodieuze rock en pop, en voor iedereen die nieuwsgierig is naar de latere creatieve fases van Mike Oldfield.
AmazonAudio-cd, Universal Music Vertrieb - A Division of Universal Music GmbH